www.miz.fora.pl

Medicine.

Jadłowstręt psychiczny (z grec. an – brak, pozbawienie, orexis – apetyt Anorexia nervosa) – zaburzenie odżywiania się, polegające na celowej utracie wagi wywołanej i podtrzymywanej przez osobę chorą. Obraz własnego ciała jest zaburzony; występują objawy dysmorfofobii. Lęk przybiera postać uporczywej idei nadwartościowej, w związku z czym pacjent wyznacza sobie niski limit wagi. Dotyczy przeważnie dziewcząt i kobiet w wieku 10–13 lat oraz 16-21. Po raz pierwszy opisał tę chorobę w połowie XIX wieku E. Lasčgue i W. Gull.

ICD-10 wyróżnia dwie postaci anoreksji – jadłowstręt psychiczny i jadłowstręt psychiczny atypowy (F50.1). Najczęstszą formą anoreksji jest anoreksja mentalna w wieku dorastania.

Anoreksję cechuje szybko postępujące wyniszczenie organizmu, które pozostawia często już nieodwracalne zmiany. Nieleczona prowadzi do śmierci w około 10% przypadków. Zwykle rozpoczyna się przed 25. rokiem życia.

Spora część chorych jest wrażliwa na punkcie swej wagi, boi się przytyć albo stosuje ścisłą kontrolę nad ilością przyjmowanych pokarmów. Mobilizowani przez lęk, stosują metody prowadzące do utraty wagi ciała. Większość z nich ogranicza ilość spożywanych pokarmów, zwłaszcza tych zawierających tłuszcze oraz węglowodany. Często rezygnują z czerwonego mięsa lub przechodzą na wegetarianizm. W tym samym czasie dochodzi u nich do znacznego zmniejszenia ilości zjadanego pożywienia, co prowadzi do spadku masy ciała, często o ponad 15%. Zachowania osób cierpiących na anoreksję różnią się, przy anoreksji typu bulimicznego często występują: prowokowanie wymiotów, zażywanie dużych ilości środków przeczyszczających i moczopędnych oraz wyczerpujące ćwiczenia fizyczne.

Możemy podejrzewać anoreksję, gdy osoba:

* przeżywa silny lęk przed przybraniem na wadze lub otyłością, nawet jeśli ma niedowagę;
* nie chce utrzymać wagi w granicach normy dla swojego wieku i wzrostu, co nie jest spowodowane żadnym schorzeniem fizycznym ani psychicznym;
* jej BMI jest równy lub mniejszy od 17,5;
* nieprawidłowo ocenia wagę własnego ciała, wymiary i sylwetkę;
* lekceważy skutki nagłego spadku wagi;
* w okresie dojrzałości płciowej (po okresie pokwitania) cierpi na wtórny brak miesiączki w ciągu co najmniej 3 miesięcy;
* spożywa posiłki w samotności (ze wstydu przed innymi);
* gotuje dla innych tzw. "zdrowe posiłki";
* uprawia intensywne ćwiczenia fizyczne;
* kłamie o ilości zjedzonych posiłków;
* główny temat rozmów z osobą chorą to jedzenie, kalorie, zawartość tłuszczu w produktach i diety.

Zmiany fizyczne i psychiczne u osób cierpiących na anoreksję

* wyniszczenie
* zwolnienie czynności serca i tętna
* niskie ciśnienie krwi
* wzdęcia
* zaparcia
* obrzęki dłoni i stóp
* sucha, łuszcząca się skóra
* meszek na twarzy i ciele
* znaczna utrata włosów
* zimne dłonie
* nadmierne pocenie się stóp
* niedokrwistość (anemia)
* brak miesiączki lub bardzo wydłużone okresy między menstruacjami (kobiety)
* drażliwość
* dezorientacja/zakłopotanie
* nastroje depresyjne (poczucie beznadziejności, niska samoocena)
* izolowanie się od otoczenia
* bezsenność
* zachowania obsesyjno – kompulsywne, zwłaszcza w odniesieniu do jedzenia
* krótki oddech
* częste bóle głowy
* zawroty głowy
* omdlenia
* podkrążone oczy
* bladość skóry

zródło: Wikipedia.